ခိုး

ဗမာ

ရင်းမြစ်

ရှေးဟောင်းဗမာ ခိုဝ်း (khuiw)မှ၊ ရှေးဦး-တရုတ်-တိဘက်နွယ် *r-kəw ~ hu (“ခိုး”)မှ။

အသံထွက်

• IPA^(key): /kʰó/
• ရောမအက္ခရာဖလှယ်ခြင်း: MLCTS: hkui: • ALA-LC: khui″ • BGN/PCGN: hko: • Okell: hkoù

ကြိယာ

ခိုး (hkui:)

1. ပိုင်ရှင်မပေးဘဲ တိတ်တဆိတ်ယူသည်။ ခိုးဝှက်သည်။

   ဖောက်ထွင်းခိုးယူသည်။

2. အတုယူသည်။

   ဆရာကြီးသော်တာဆွေ၏ စာများကို အတုခိုး၍ ရေးသည်။

3. (အကြင်လင်မယားအဖြစ် ပေါင်းသင်းရန်) ဖြားယောင်းခေါ်ဆောင်သည်။

   မိန်းမခိုးသည်။ MED။ ၅၉။

4. မီး၏ အခိုးပျံ့နှံ့ထိခိုက်သည်။

   မီးခိုးခိုးသည်။

ကြောင်းတူသံကွဲများ

• ဗုန်း (bun:)

ဆင့်ပွားအသုံးများ

• သူခိုး (suhkui:)

ကိုးကား

• မြန်မာ-အင်္ဂလိပ် အဘိဓာန် (မြန်မာစာအဖွဲ့၊ ၁၉၉၃ ခုနှစ်) ရှိ “ခိုး”။ SEAlang.net တွင် ရှာဖွေနိုင်ပါသည်။