အုပ်

မြန်မာ

ရင်းမြစ်

• ရှေးဦး-တိဘက်-ဗမာနွယ် *ʔup မှ။

အသံထွက်

• IPA^(key): /ʔoʊʔ/
• ရောမအက္ခရာဖလှယ်ခြင်း: MLCTS: up • ALA-LC: ʼupʻ • BGN/PCGN: ok • Okell: ouʔ

ကြိယာ

အုပ် (up)

1. ရင့်သောသစ်သီးကို မှည့်စေရန် တစ်ခုခုဖြင့် ဖုံးသည်။

   အရင့်ကို ဆွတ်ခူး၍အုပ်သော သရက်သီးမှည့်သည် အချိုပေါ့၏။ဥတု။၁၈၆။

2. အပေါ်မှ ဖုံးလွှမ်းသည်။

   နေဝါတိမ်အုပ်၊ မပေါ်ငုပ်သို့။မဃ*၃။

3. အောက်ခံအရောင်တစ်ခုပေါ်တွင် အခြားအရောင်တစ်ခုကို ထပ်၍စွဲစေသည်။

   မဲအိုးမှာ အပြာထိန်းတယ်၊ စိမ်းချင်လျှင် အဝါအုပ်ရ။ သာဖြည့်။ ၄၅။

4. ဟင်းအိုးချခါနီးတွင် နံနံစသည်ကို ထည့်သည်။

   နံနံပင်အုပ်သည်၊ ရဲယိုရွက်အုပ်သည် စသည်ဖြင့်။ အာဟာရစာ။ ၂၅၀။

5. ဖုံးဖိလျှို့ဝှက်ထားသည်။

   ဒီကိစ္စကို သူတို့အုပ်ထားကြတယ်။

6. ကွပ်ကဲအုပ်ချုပ်သည်။ ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်သည်။

   ဆင်တပ် မြင်းတပ်များကို အုပ်စေ၍။ သုသော၊စ။ ၃၇၆။

7. စောင့်စည်းထိန်းချုပ်သည်။

   စကားပိတ်ချုပ်၊ ချွန်းနှယ်အုပ်၍။ ကိုး*၉၅။

8. အပြီးသတ်သည်။ နိဂုံးချုပ်သည်။

   စကားရင်းကိုရုံ၍ အုပ်ပြန်လိုသောကြောင့်။ ဟိ။ ၈၁။

9. (ကဗျာသုံး) မူလခံထားသော အသံ၊ ကာရန်နှင့်တူညီလိုက်ဖက်အောင် အသံ၊ ကာရန်တစ်ခုကို ရေးစပ်ထည့်သွင်းသည်။

   ကဗျာရေးဖွဲ့ရာတွင် အခံကာရန်နှင့် အအုပ်ကာရန် ညီအောင် ရေးဖွဲ့ကြသည်။

10. (ဗန်းစကား) အငမ်းမရစားသည်။

    ဗိုက်ဆာဆာနဲ့ နှစ်ပန်းကန် အုပ်ပစ်လိုက်သည်။

11. (ဗန်းစကား) တစ်ဖက်သားကို ထိခိုက်နစ်နာအောင် ပြုမူပြောဆိုသည်။ ဆော်သည်။

    သတင်းစာဂျာနယ်များ တစ်စောင်နှင့်တစ်စောင် အုပ်ကြပုံမှာ။ စာဝင်။ ၁၄၈။

ဝါစင်္ဂ

• numerical classifier
• အုပ်
• အုပ်(part)
• current

1. နွားအုပ်၊ တောအုပ်၊ ပိတ်အုပ်၊ စာအုပ်စသည်ကို ရေတွက်ရာတွင် သုံးသောစကားလုံး။

   ၎င်းဂါထာကို ဂုအုပ်ထိုင်လျက် ရွတ်ဖတ်။ မောင်တာနော။ ၉၃။

နာမ်

အုပ် (up)

1. သတ်မှတ်ထားသော အတိုင်းအတာအရေအတွက်ရှိ၍ ခေါက်ထပ်စု ပေါင်းထားသော အထည်၊ စက္ကူစသည်။

   ထည်မျိုးအုပ်မျိုးဟူသော လက်ဆောင်တော်များနှင့်တကွ။ သာရောင်၊ ၁-၄-၂၂။

2. တစုတရုံးတည်းရှိသော သက်ရှိသက်မဲ့။

   နွားအုပ်။ ကဝိမှန်။၂၉၇။

3. နှီးစသည်ဖြင့်လုပ်သော အဖုံးပါသည့် ထည့်စရာတစ်မျိုး။

   ခွက်အုပ်ကွမ်းချပ်၊ လွှမ်းထပ်ရွှေဖျင်။ ခင်ထွေး*၂၆။

ကိုးကား

• မြန်မာစာလုံးပေါင်းသတ်ပုံကျမ်း (မြန်မာစာအဖွဲ့၊ ၂၀၀၃ ခုနှစ်) ရှိ “အုပ်”။ dmnl.moe.edu.mm တွင် ရှာဖွေနိုင်ပါသည်။

မွန်

အသံထွက်

• IPA^(key): /ʔu/

• (file)

ရင်းမြစ် ၁

နာမ်

အုပ် (ʼup)

1. block billet of wood jungle bush thicket.

ရင်းမြစ် ၂

မြန်မာ အုပ် (up)။

ကြိယာ

အုပ် (ʼup)

1. ဖုံးအုပ်သည်။
2. အပေါ်မှ ဖုံးသည်။

ကိုးကား

• Shorto, H.L. (1962) A Dictionary of Modern Spoken Mon^[၁], London: Oxford University Press. Searchable online at SEAlang.net.