hunt

Hunt ကိုလည်း ကြည့်ပါ။

အင်္ဂလိပ်

ရင်းမြစ်

အလယ်ပိုင်း အင်္ဂလိပ် hunten၊ ထံမှ ရှေးဟောင်း အင်္ဂလိပ် huntian (“အမဲလိုက်စေခြင်း”)၊ ထံမှ ရှေးဦး-ဂျာမန်နွယ် *huntōną (“အမဲလိုက်စေခြင်း၊ သားကောင်များဖမ်းစေခြင်း”)၊ ထံမှဖြစ်နိုင်ခြေ ရှေးဦး-အင်ဒို-ဥရောပ *ḱent- (“သားကောင်များဖမ်းစေခြင်း၊ သားကောင်များထိန်းသိမ်းစေခြင်း”)မှ။

အသံထွက်

• IPA^(key): /hʌnt/

• အသံ (အမေရိကန်)

  (file)

• ကာရန်များ: -ʌnt

ကြိယာ

hunt (third-person singular simple present hunts, ပစ္စုပ္ပန် ကြိယာသဏ္ဌာန် hunting, simple past and past participle hunted)

• မှီအောင်လိုက်သည် ၊ to peruse
• တောတိရိစ္ဆာန်ကို လိုက်သည် ၊ to chase wild animals
• ရှာဖွေသည် ၊ to search

နာမ်

hunt (ဗဟုဝုစ် hunts)

1. အမဲလိုက်ခြင်း လုပ်ရပ်။