ဦးခေါင်း

မြန်မာ

ဦးခေါင်း

အသံထွက်

• MLCTS: /u׃ gaun׃/

နာမ်

ဦးခေါင်း (u:hkaung:)

• compound noun
• ခေါင်း
• ဦး(n)+ခေါင်း(n)
• current

1. သတ္တဝါတွင်ဆံပင်၊ မျက်စိ၊ နှား၊ နှာခေါင်း၊ ပါးစပ်စသည်တည်ရှိရာအစိတ်အပိုင်း။

   ဦးခေါင်းကိုရစ်၍ပေါင်းရသဖြင့်။ စွယ်ကျမ်း၊ ၂။ ၃၁၅

အရေအတွက်

• ခု

ကြောင်းတူသံကွဲများ

• ခေါင်း,(n)

ဘာသာပြန်

အင်္ဂလိပ်

• head.

ကိုးကား

• မြန်မာစာလုံးပေါင်းသတ်ပုံကျမ်း (မြန်မာစာအဖွဲ့၊ ၂၀၀၃ ခုနှစ်) ရှိ “ဦးခေါင်း”။ dmnl.moe.edu.mm တွင် ရှာဖွေနိုင်ပါသည်။