blemish

အင်္ဂလိပ်

အသံထွက်

• IPA:/ˈblɛmɪʃ/

နာမ်

blemish (ဗဟုဝုစ် blemishes)

1. အရေပြားပေါ်ရှိ မှဲ့ခြောက်၊ အမာရွတ် အစရှိသည့် အကွက်များ။ အစွန်းအထင်း။ အနာအဆာ။
2. ကိုယ်ကျင့်တရားပိုင်း ချို့ယွင်းချက်။

   But with the precious blood of Christ, as of a lamb without blemish and without spot.

ကြိယာ

blemish (third-person singular simple present blemish, ပစ္စုပ္ပန် ကြိယာသဏ္ဌာန် es, simple past and past participle blemished)

1. စွန်းထင်းစေသည်။ အပြစ်အနာအဆာ ဖြစ်စေသည်။

   A series of burn marks blemish the table's surface.