phonetic

အင်္ဂလိပ်

ရင်းမြစ်

လက်တင် phōnēticus၊ ရှေးဟောင်း ဂရိ φωνητῐκός (φωνητῐκός) မှ ငှားယူထားသည်။

အသံထွက်

• (UK) IPA^(key): /fəˈnɛt.ɪk/
• (US) IPA^(key): /fəˈnɛt.ɪk/, [fəˈnɛɾɪk]

• Audio (US)

  (file)

• တုံးတိုသုံးနည်း: pho‧net‧ic

နာမဝိသေသန

phonetic (အက္ခရာဖလှယ်ရန် လိုအပ်) (not comparable)

1. သီးခြားစကားသံတစ်ခုအတွက်သီးသန့်သင်္ကေတသုံးသော။ သဒ္ဒဗေဒ။ အသံထွက်ကိုအနီးဆုံးလိုက်သောစာလုံးပေါင်း။