rune

အင်္ဂလိပ်

Anglo-Saxon runes

ရင်းမြစ်

Borrowed from Old Norse rún, which is from ရှေးဦး-ဂျာမန်နွယ် *rūnō (“letter, literature, secret”), which is borrowed either from Proto-Celtic *rūnā or from the same source as it; compare ဒတ်ချ် rune, ဂျာမန် Rune and ဆွီဒင် runa. Compare roun.

အသံထွက်

• IPA^(key): /ɹuːn/

နာမ်

rune (အက္ခရာဖလှယ်ရန် လိုအပ်) (ဗဟုဝုစ် runes)

1. ရောမအက္ခရာနှင့်ဆက်စပ်သော ရှေးဟောင်း ဂျာမန်အက္ခရာစာ ( အထူးသဖြင့် သစ်သား၊ကျောက်သားပေါ်တွင်ထွင်းထုထားလေ့ရှိ)
2. မှော်အတတ်ဖြင့်ရေးထိုးထားသော စာ (သို့ ) သင်္ကေတ၊ လျှို့ဝှက်ဆန်းကျယ်သော သင်္ကေတ၊
3. ရှေးဟောင်း စကန်ဒီနေးဗီးယန်းကဗျာ (သို့) ကယ်လက်ဗယ်လယ် ကဗျာရှည်တစ်ပုဒ် (သို့မဟုတ်) ထိုကဗျာမှ အပိုင်းတစ်ပိုင်း။
4. ဂါထာမန္တရား

   The faint runes upon its side could not be read.’’

• မှတ်စု - (runes ခေါ် ရှေးဟောင်းစာမျိုးကို သုံးရာစုနှစ်လောက်မှစတင်၍ စကန်ဒီနေးဗီးယန်းလူမျိုးများ နှင့် အင်္ဂလိုဆက်ဆွန်လူမျိုးတို့က ထွင်းထုစေဖို့လွယ်ကူစေရန် ရောမ၊ဂရိ အက္ခရာစာလုံးများကို ပြုပြင်၍ သုံးစွဲခဲ့ကြပြီး အရေးအသားနှင့် ရှေ့ဖြစ်ဟောပုံစံများတွင်လည်း အသုံးပြုကြသည်။)

စကားစု

1. read the runes - ပါဝင်ပတ်သတ်သည့် အရေးပါသောအချက်လက်များကို သုံးသပ်၍ အခြေအနေတစ်ရပ်၏ ရလဒ်ကို ခန့်မှန်းသည်။

ဆင့်ပွားအသုံးများ

• runic - adj