startle

အင်္ဂလိပ်

အသံထွက်

• 175px

  (file)

• Rhymes: -ɑː(r)təl

နာမ်

startle (အများကိန်း startles)

1. ရုတ်တရက် ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်သွားခြင်း။ တုန်လှုပ်အံအားသင့်သွားခြင်း။
   • 1845, George Hooker Colton, James Davenport Whelpley, chapter 1, in The American review:

     The figure of a man heaving in sight amidst these wide solitudes, always causes a startle and thrill of expectation and doubt, similar to the feeling produced by the announcement of " a strange sail ahead" on shipboard, during a long voyage.

2. ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်၍ ဆတ်ခနဲ လှုပ်ရှားမိခြင်း။ နောက်သို့ ဆုတ်လိုက်မိခြင်း။

ကြိယာ

1. (ကံလို) တုန်လှုပ်အံအားသင့်သွားစေသည်။
   • 1896, Joseph Conrad, "An outcast of the islands"

     Nothing could startle her, make her scold or make her cry. She did not complain, she did not rebel.

2. (ကံလို) ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်၍ ဆတ်ခနဲ လှုပ်ရှားမိသည်။
   • 1997, R. L. Stine, Say Cheese and Die, Again!:

     The high voice in the night air startled me. Without thinking, I started to run. Then stopped. I spun around, my heart heaving against my chest. And saw a boy. About my age.